თუ თქვენ 60-70-იანების თაობა ხართ, ესე იგი:
თქვენ მანქანით მგზავრობდით ღვედისა და უსაფრთხოების ბალიშების გარეშე,
წყალს სვამდით ქუჩის პატარა შადრევნებიდან და არა პლასტმასის ბოთლებიდან,
ბინის გასაღებს კარის წინ დაფენილი ფეხსაწმენდის ქვეშ ინახავდით,
დილიდან გადიოდით ეზოში სათამაშოდ და არავინ იცოდა, სად იყავით, თუმცა მოსაღამოვდებოდა თუ არა, სახლში უვნებლად ბრუნდებოდით,
ზოგჯერ - შესაძლოა, ჩხუბში ხელფეხგადატყავებულიც, თუმცა არავის მოუვიდოდა აზრად, რომ ამის გამო პოლიციაში ეჩივლა.
თქვენ ჭამდით ნაყინს, სვამდით ლიმონათს, თუმცა არ სუქდებოდით, რადგან მთელი დღეები ეზოში დაქროდით და თამაშობდით.
თქვენ არ გქონდათ კომპიუტერები და ტელევიზორები 165 არხით, თუმცა გყავდათ მეგობრები, რომლებთან ერთადაც იგონებდით ათასგვარ თამაშს, ისხედით გვიანობამდე ეზოში და ლაპარაკობდით უამრავ საინტერესო თემაზე.
და რაც არ უნდა გეცელქათ, იცოდით, რომ საკუთარ საქციელზე პასუხს თავად აგებდით - მაშინ ყველა მშობელი ხომ კანონის მხარეს იყო...
თუ თქვენ 60-70-იანების თაობა ხართ, გემახსოვრებათ „იდეალური“ საშუალება გაპარსვის შემდეგ - გაზეთის ნაგლეჯი გაჭრილ კანზე...
სწორედ თქვენი თაობიდან გამოვიდა ბევრი ისეთი პიროვნება, ვისაც შეეძლო გარისკვა, პრობლემის გადაწყვეტა და ისეთი რამის შექმნა, რაც მანამდე არ არსებობდა...
თუ თქვენ 60-70-იანების თაობა ხართ, გილოცავთ - თქვენი ბავშვობა მანამდე დამთავრდა, სანამ თქვენ წაგართმევდნენ თავისუფლებას კომპიუტერებისა და მობილურების სანაცვლოდ...
რუსთაველის გამზირი საბჭოთა პერიოდში და დღეს
რუსთაველის გამზირი 60-იან წლებში
სანაპირო 60-იან წლებში და დღეს
სასტუმრო „თბილისი“ 70-იანებში და „თბილისი“ მერიოტი დღეს
ბარათაშვილის ხიდის მიმდებარე ტერიტორია 70-იან წლებში და დღეს