განვითარებულ ქვეყნებში დიდი ხანია არსებობს პლასტიკატის ნარჩენების, მეტალისა და მინის კონტეინერების შეგროვების პრაქტიკა. ამგვარად, დანიელები მთლიანი ტარის 90%-ის შეგროვებას ახერხებენ, ფინელები - 93%-ის, ნორვეგიელები კი - 95%-ის.
ესპანეთში ერთი შეხედვით უცნაური ტრადიცია არსებობს - დიდი თუ პატარა პლასტიკატის ბოთლების თავსახურების შეგროვებითაა დაკავებული, რასაც ძალიან კეთილშობილური მიზეზი აქვს.
რამდენიმე წლის წინათ, 6 წლის გოგონას გულზე ძვირად ღირებული ოპერაციის გაკეთება დასჭირდა. მის მშობლებს ოპერაციისთვის საჭირო 90 000 ევრო არ აღმოაჩნდათ და ნაგვის გადამამუშავებელი ერთ-ერთი კომპანია დასთანხმდა, 200 ტონა პლასტიკატის ბოთლის თავსახურის სანაცვლოდ, ბავშვის მკურნალობა დაეფინანსებინა.
გოგონას მშობლებმა დახმარებისთვის ადგილობრივ ხელისუფლებას მიმართეს და თავსახურების შეგროვების კამპანია დაიწყეს.
უცნაურ კამპანიას უამრავი ადამიანი შეუერთდა, რომლებსაც ბავშვის დახმარება და ამავე დროს, ქალაქის ნაგვისგან გაწმენდა სურდათ.
ქალაქის ქუჩებში ბოთლის თავსახურების შემგროვებელი კონტეინერები დადგეს და მალე ნარჩენების საჭირო რაოდენობა შეგროვდა. 
და ეს ერთადერთი შემთხვევა არ გახლავთ.
სპეციალისტებმა პლასტიკატის ნარჩენებისგან ინვალიდებისთვის განკუთვნილი სავარძლებისა და პროთეზების კეთება ისწავლეს. 
მაგალითად, პოლონელ ოსტატებს შეუძლიათ 500 000 ბოთლის თავსახურიდან ხელის ხარისხიანი პროთეზის დამზადება.
ფეხის პროთეზისთვის დაახლოებთ, 850 000 ბოთლის თავსახურია საჭირო. პლასტიკატის თავსახურებისგან დამზადებული პროთეზი იმდენად მოსახერხებელია, რომ ადამიანს კოჭლობის გარეშე გადაადგილების საშუალებას აძლევს.
ხელის პროთეზი კი ყოველდღიური საქმიანობის საშუალებას იძლევა და ადამიანს ცხოვრებას უმარტივებს.
რა თქმა უნდა, პლასტიკატის ნარჩენებთან უფრო გლობალური ბრძოლაა საჭირო, მაგრამ ყველა დიდი საქმე ხომ რაღაც მცირედით იწყება? იმედია, კაცობრიობა პრობლემის გაცნობიერებიდან რეალურ ქმედებებზე გადავა, რაც ჩვენს პლანეტას უფრო სუფთასა და ლამაზს გახდის.
