„მე თავს არ მივიჩნევ კომედიოგრაფად. სიცილი ჩემთვის თვითმიზანი არ არის, თუმცა, ალბათ, შემეძლო მხოლოდ სასაცილო ფილმები გადამეღო. ჩემთვის სიცილი თხრობის მეთოდია - მე სხვაგვარად არ შემიძლია...“ - ამბობდა გიორგი დანელია.
მართლაც, მისი ფილმებს ნახვისას, რომელთა ჟანრი „კომედიაა“, უცნაურ, სევდიან განწყობაზე დგები და ხანდახან ცრემლიც გერევა. ამ სიცილ-ტირილში კი გრძნობ, რომ რაღაც სულ სხვა, რაღაც სუფთა იღვიძებს შენში...
ჰოდა, ვისაც ჯერ არ გინახავთ, აუცილებლად უყურეთ გიორგი დანელიას შედევრებს:
ფორტუნა (Фортуна) (2000)
არიოლი და რეშკა (Орёл и решка) (1995)
ნასტია (Настя) (1993)
პასპორტი (Паспорт) (1990)
ქინ-ძა-ძა (Кин-Дза-Дза) (1986)
ცრემლები ცვიოდა (Слёзы капали) (1982)
შემოდგომის მარათონი (Осенний марафон) (1979)
მიმინო (Мимино) (1977)
აფონია (Афоня ) (1975)
ჰეკლბერი ფინის თავგადასავლები (Совсем пропащий; 1972)
არ იდარდო! (Не горюй, Ar daidardo) (1969)
33 (1965)
დავდივარ მოსკოვის ქუჩებში (Я шагаю по Москве) (1963)
გზა ნავმისადგომთან' (Путь к причалу) (1962)
სერიოჟა (1960).
