რატომ დაასრულა ცხოვრება ქუჩაში „კანკანის“ ვარსკვლავმა და ტულუზ ლოტრეკის მუზამ?

ფრანგულმა კაბარემ „მულენ რუჟმა“ მე-19 საუკუნის ბოლოს თავისი ცეცხლოვანი და თამამი ცეკვებით მსოფლიოში გაითქვა სახელი. მამაკაცები აქ იმისთვის მოდიოდნენ, რომ კაბარეს ვარსკვლავების - ივეტა გილბერის, ჟანა ავრილისა და ლუიზა ვებერის ცეკვები ენახათ. ამ უკანასკნელს კაბარეს ყველა სტუმარი ლა გულიუს (გაუმაძღარი, ღორმუცელა) სახელით მოიხსენიებდა.  

ლუიზა ვებერი 1866 წელს პარიზში, ღარიბი ებრაელის ოჯახში დაიბადა. ბავშვობაში ის დედას სამრეცხაოში მუშაობაში ეხმარებოდა, თავისუფალ დროს კი კლიენტების ტანსაცმელს ირგებდა და ცდილობდა, თავი მოცეკვავის ამპლუაში წარმოედგინა.

ლუიზა ხშირად სტუმრობდა საცეკვაო მოედნებს, სადაც მისი ცეკვის ტექნიკასა და თამამ ქცევებს მალე მიაქციეს ყურადღება. თავიდან, პატარა დუქნებში ცეკვით დაიწყო, შემდეგ კი ბედმა სახელგანთქმულ მხატვარს ოგიუსტ რენუარს შეახვედრა, რომელმაც მენატურედ მუშაობა შესთავაზა და პარიზის მონმარტრის მაღალი საზოგადოების წარმომადგენლები გააცნო.


1889 წელს კაბარე „მულენ რუჟის“ ერთ-ერთმა მფლობელმა ჯოზეფ ოლერმა ლუიზას თავის კაბარეში მუშაობა შესთავაზა. 6 წლის განმავლობაში ლუიზა კაბარეს სცენაზე თითქმის ყოველდღე ცეკვავდა. ქალს სწორედ ამ პერიოდში შეარქვეს ლა გულიუ, რადგან კლიენტების ხარჯზე მოურიდებლად მიირთმევდა და უზომოდ ბევრ ალკოჰოლს სვამდა.

ლა გულიუ უხეში და ვულგარული ქალი გახლდათ, მაგრამ მისი ემოციური და თავაშვებული ცეკვა გულგრილს არავის ტოვებდა. ჟურნალისტებმა მას „მონმარტრის დედოფალიც“ კი უწოდეს. ლა გულიუს რამდენიმე საყვარელი ტრიუკი ჰქონდა: მაგალითად, შეეძლო ფეხი ძალიან მაღლა აეწია და ფეხის წვერით კლიენტისთვის ქუდი მოეხადა ან შუა ცეკვის დროს „შპაგატში“ ჩამჯდარიყო.


ლა გულიუ „მულენ რუჟის“ მუდმივი კლიენტის, ტულუზ ლოტრეკის საყვარელი მოცეკვავე და მუზა გახდა. ლოტრეკი ხშირად ასახავდა მას კაბარეს აფიშებსა და თავის ნახატებში, თუმცა 1895 წელს პოპულარობის მწვერვალზე მყოფი ლა გულიუ „მულენ რუჟიდან“ წავიდა.

ზუსტად არავინ იცის, რა გახდა ასეთი გადაწყვეტილების მიღების მიზეზი. მოცეკვავეს საშინელი ხასიათი ჰქონდა და დაწესებულების წესებს არ ემორჩილებოდა, თუმცა, ერთ-ერთი ვერსიით, ქალი იმდენად გასუქდა, რომ კაბარეს მფლობელმა ის, უბრალოდ, სამსახურიდან დაითხოვა.

ლუიზამ სცადა, ბაზრის დუქნებში საკუთარი, აღმოსავლური ცეკვებით გამდიდრებული შოუ დაედგა და ტულუზ ლოტრეკს აფიშებიც კი შეუკვეთა, მაგრამ აქედან არაფერი გამოვიდა.
რაღაც პერიოდის განმავლობაში, ლა გულიუ ცირკში მომთვინიერებლად მუშაობდა და ქუჩის წარმოდგენებში გამოდიოდა. ამ დროის განმავლობაში, მან კაბარეში ნაშოვნი ფული მთლიანად დახარჯა, ვალებში ჩაეფლო და ალკოჰოლს მიეძალა.


სიცოცხლის უკანასკნელ წლებში ყველასგან მიტოვებული და გალოთებული ქალი ქუჩაში აღმოჩნდა. საბოლოოდ, ის ერთ-ერთმა მეძველმანემ თავის დუქანში შეიფარა. თავი რომ ერჩინა, ლუიზა იძულებული იყო, „მულენ რუჟის“ გვერდით ქუჩაზე თხილი, სიგარეტები და ასანთი გაეყიდა.

1929 წელს ლუიზა ვებერი პარიზის საავადმყოფოში გარდაიცვალა, ხოლო 1990 წელს მისი ნეშტი მონმარტრის სასაფლაოზე გადაასვენეს. ასე უსახელოდ აღესრულა ქალი, რომელიც „კანკანის“ ერთ-ერთი პირველი შემსრულებელი იყო და „მულენ რუჟი“ მსოფლიოში ცნობილ კაბარედ აქცია.